آنچه باید در مورد فولاد بدانیم

فولاد مهمترین ماده مهندسی و ساختمانی جهان است. در هر جنبه‌ای از زندگی ما استفاده می‌شود. در اتومبیل‌ها و محصولات‌ساختمانی، یخچال و ماشین لباسشویی، کشتی‌های باری و چاقوی جراحی. می‌توان آن را بارها و بارها بدون از دست دادن خواص، بازیافت کرد. فولاد در اواسط دهه 1850 توسط شخصی به نام هنری بسمر، یک مخترع بریتانیایی به دنیا معرفی شد. همچنین فولاد با استفاده از فناوری بسمر، یعنی دمیدن هوا از طریق آهن مذاب برای اکسید شدن مواد و جداسازی ناخالصی‌ها تولید می‌شود. آهن با حذف اکسیژن و سایر ناخالصی‌ها از سنگ‌آهن ساخته می‌شود. ترکیب آهن با کربن، فولاد بازیافتی و مقادیر کمی از عناصر دیگر را فولاد می‌گویند. فولاد آلیاژی از آهن و کربن است که حاوی کمتر از ۲ درصد کربن و ۱ درصد منگنز و مقادیر کمی سیلیکون، فسفر، گوگرد و اکسیژن است.

فولاد یک محصول واحد نیست. بیش از 3500 گرید مختلف فولاد با خواص فیزیکی، شیمیایی و محیطی متفاوت وجود دارد. تقریباً 75 درصد فولادهای مدرن در 20 سال گذشته، توسعه یافته‌اند. اگر امروز برج ایفل بازسازی می‌شد، مهندسان تنها به یک سوم فولادی که در ابتدا استفاده شده بود، نیاز داشتند.

فولاد کاملاً قابل بازیافت است، دوام زیادی دارد و در مقایسه با سایر مواد، برای تولید، به انرژی نسبتاً کمی نیاز دارد. فولادهای سبک وزن نوآورانه (مانند فولادهای مورد استفاده در خودروها و ساختمان‌ها) به صرفه‌جویی در انرژی و منابع کمک می‌کنند. صنعت فولاد در دهه‌های گذشته تلاش‌های زیادی برای محدود کردن آلودگی‌های محیطی انجام داده است. امروزه تولید یک تن فولاد تنها به 40 درصد از انرژی که در سال 1960 مورد استفاده قرار می‌گرفت، نیاز دارد.