شناخت انواع ورق ST37 و کاربرد آن

بسیاری اوقات از ما پرسیده می‌شود ورق ST37 چیست؟ در پاسخ باید بگوییم Steel St.37 یک فلز پرکاربرد در صنعت است. وزن سبک، مقاومت در برابر خوردگی و رسانایی حرارتی خوب ورق ST37 باعث می‌شود که این ورق فولادی به‌عنوان یکی از اجزاء ساخت صنایع ماشینی مانند چرخ‌های آلیاژی، پیستون‌ها و سایر اجزای ماشین‌ها انتخاب شود. البته دلیل نامگذاری انواع ورق ST37 به این خاطر است که فولاد st37 نشان دهنده فولاد با درجه سختی 37 است و مقدار عددی، قدرت بازدهی و استقامت فولاد در واحدهای مورد نیاز را نشان می‌دهد اما بازهم کدگذاری بستگی به استانداردهای هر کشور دارد. انواع ورق ST37 به‌طورکلی به سه مدل ST37,ST37-2,ST37-3 تقسیم می‌شوند که به ورق سیاه نیز معروف هستند. درصورتی که مایل به اطلاع از جدول قیمت ورق سیاه ST37 هستید، می‌توانید به سایت پیشرو پیوان مراجعه کنید و از آخرین قیمت روز باخبر شوید.

انواع ورق ST37

انواع ورق ST37 از درصد کربن اندکی برخوردارند و عرض آن‌ها بین 1 الی 1.5 متر و شیبشان 1.2 الی 12.2 متر است که با توجه به نوع کاربری، انتخاب و استفاده می‌شوند. از ورق ST37-2 که نوع درجه دو ورق‌های فولادی سیاه به‌شمار می‌رود، برای تولید وسایل بازی مثل تاب یا الاکلنگ استفاده می‌شود. این ورق‌ها بسیار مقاوم و در عین‌حال، انعطاف‌پذیر هستند. استاندارد ورق‌های ST37 بر اساس استاندارد DIN آلمان است. ورق ST37-3 که فولاد سیاه درجه سه نیز نامیده می‌شود، بسیار باکیفیت است. و در دسته فولادهای کم کربن قرار می‌گیرد. این ورق در انواع صنایع سازه‌ای و تولیدی، به‌عنوان یک ورق فولادی باکیفیت و ضروری کاربرد دارد. نوع دیگری از ورق فولادی که ممکن است با ورق ST37 اشتباه گرفته شود، ورق ST52 است. تفاوت ورق st52 با ورق سیاه st37 در این است که ورق ST52 از کربن و عناصر آلیاژی بیشتری در محتوای خود برخوردار است و به همین دلیل مقاومت و استحکام بیشتر و سختی بیشتری نسبت به انواع ورق ST37 نیز دارد اما انعطاف پذیری و ویژگی خمشی آن نسبت به ورق ST37 کمتر است.

کاربرد انواع ورق‌ ST37

توسعه سریع صنعت به‌ویژه صنایع ماشین آلات، باعث توسعه فناوری ساخت مواد اولیه مانند فولاد شده است. با توجه به این شرایط، خواص مکانیکی خوب و ماندگاری و دوام بالای انواع ورق ST37 بر تعداد علاقمندان و کاربران این نوع ورق فولادی افزوده است. فولاد St 37 معادل AISI 1045 با ترکیب شیمیایی 0.5% کربن، 0.8% منگنز و 0.3% سیلیسیم، یکی از فولادهای مشهور در ساخت قطعات مختلف ماشین‌کاری است. خواص مکانیکی فولاد St 37 توسط Carburizing تحت فرآیند عملیات حرارتی قرار می‌گیرد. یکی از فرآیندهای سخت شدن سطح این فولاد، کربورسازی جامد است. که با هدف افزایش محتوای کربن (C) سطح فولاد پوشش داده شده برای به دست آوردن سختی بیشتر صورت می‌گیرد. فرآیند کربورسازی جامد می‌تواند منجر به بهبود خواص مکانیکی زیر شود:

افزایش سختی سطح
افزایش مقاومت در برابر سایش در برابر سطوح تماس

در این میان، ورق‌های رنگی فولادی نیز طرفداران خاص خود را دارند. تفاوت ورق سیاه با ورق رنگی در عملیات رنگ‌آمیزی انجام شده بر روی آن‌ها است. که در یک مقاله در سایت پیوان به طور مفصل درباره آن توضیح داده‌ایم. کاربرد انواع ST37 در صنعت شامل موارد زیر هم می‌شود:

صنایع سازه‌های ساختمانی
صنایع کشتی سازی
صنایع سازه‌های پل‌های فلزی
صنایع خودروسازی
صنایع تولید لوازم خانگی
صنایع تولید ماشین‌های سنگین
صنایع در و پنجره‌سازی و تولید نبشی و شیروانی
ساخت حفاظ، پرچین و نرده

فرآیند سخت شدن ورق ST37

فولاد آلیاژی، فولادی است که مطابق با هدف مورد نظر برای بهبود خواص مکانیکی یا ماهیت فولاد، بر اساس عنصر پایه فولاد تولید می‌شود. فولادهای آلیاژی به 2 نوع تقسیم می‌شوند:

فولاد کم آلیاژ (عنصر آلیاژی خاص<8.0%)
فولاد پر آلیاژ (آلیاژ خاص> 8.0%)

فولاد St 37 یک فولاد ملایم و متوسط است که سختی HB 170 و استحکام کششی 650 -800 نیوتن بر میلی‌متر مربع را دارد. به‌طورکلی فولاد St 37 را می‌توان مستقیماً بدون عملیات حرارتی استفاده کرد، مگر این‌که برای کاربرد خاصی مورد نیاز باشد. فرآیند سخت شدن بر روی فولاد به این دلیل انجام می‌شود تا فلز سختی بیشتری پیدا کند. سخت شدن یکی از فرآیندهای عملیات حرارتی است که در آن فولاد تا دمای معینی بالاتر از دمای بحرانی (Ae3) گرم و سپس برای مدت طولانی، نگهداری می‌شود. در صورتی‌که تمایل دارید درباره پر مصرف ترین ورق‌ های سرد و گرم در صنعت بدانید، پیوان را از یاد نبرید.

مرحله بعدی، غوطه‌ور شدن فولاد در آب، روغن یا آب شور است که بسته به نوع فولاد انجام می‌شود. در واقع، فرآیند سخت شدن لایه سطحی فولاد با اشباع سطح فولاد با کربن یا سایر عناصر انجام می‌شود. که در طی آن، فولاد عنصر اشباع شده را جذب می‌کند و در محتوای کربنی سطح فولاد، تغییر ایجاد می‌شود. عناصری که در حال حاضر برای سخت شدن پوشش سطحی استفاده می‌شوند، کربن، نیتروژن، سیلیکون و آلومینیوم هستند که می‌توانند محلول جامد را تشکیل دهند.

افزایش دما در سخت شدن پوشش بر ساختار فولادی تاثیر عکس دارد. در دماهای بالا، ساختار فولادی از داخل آسیب می‌بیند. به‌‎عبارت دیگر، تعداد اتم‌های جذب شده در سطح جسم بیشتر از آن است. که بتواند در فولاد پخش شود و افزایش غلظت اتمی بسیار بالا منجر به تولید آلیاژهای شیمیایی (کاربید، نیترید و غیره) و باعث شکنندگی لایه سطحی می‌شود. برای اطلاع از موارد استفاده ورق سیاه در صنعت پتروشیمی می‌توانید به سایت مرجع پیوان مراجعه کنید.

مزایای عملیات کربورسازی روی انواع ورق ST37

عملیات کربورسازی انواع ورق ST37 می‌تواند خواص مکانیکی فولاد را بهبود بخشد و به مقاومت آن در برابر سایش کمک کند. اگر محتوای کربن، بیش از 1٪ باشد، نامطلوب خواهد بود چون سطوح نسبتاً بالای کربن، لایه سطحی را به دلیل تشکیل بافت سمنتیت، آسیب‌پذیر و شکننده می‌کنند. پس از پایان عملیات و فشرده‌سازی اندک محیط کربناته، ورق فولاد در یک جعبه، بسته شده و تمام قسمت‌های باز با خاک رس مهر و موم می‌شوند. این کار برای جلوگیری از نفوذ هوا به داخل جعبه است. سپس جعبه به آشپزخانه گرمایشی وارد و تا دمای 8600 درجه سانتیگراد الی 9200 درجه سانتیگراد گرم می‌شود. فولاد برای چند ساعت در دمای کربوریزاسیون نگه داشته می‌شود تا پوشش مورد نظر ایجاد و عملیات نهایی تکمیل شود.

سخن پایانی

در این مقاله درباره انواع ورق ST37 و دلیل نامگذاری این ورق‌ها به همراه کاربردها و فرایندهای عملیاتی اجرا شده روی ورق‌های سیاه صحبت کردیم. برای اطلاعات بیشتر درباره انواع ورق فولادی می‌توانید به سایت پیوان مراجعه کنید. سایت پیوان یک سایت معتبر و مرجع در زمینه پیش بینی و استعلام قیمت انواع آهن و فولاد است.