میلگرد چگونه ساخته میشود؟ بررسی 4 روش برتر ساخت میلگرد
به دنیای پویای صنایع فولادی خوش آمدید، جایی که فولاد تبدیل محصولات متنوع فولادی میشود که ستون فقرات مستحکم و اصلی بسیاری از سازهها را تشکیل میدهند. اینجا و در این مقاله قصد داریم به بررسی نحوه تولید میلگرد و روشهای مختلف آن بپردازیم. از استفاده از کورههای آتشین و روش نورد گرم گرفته تا دقت و ظرافت موجود در روشهای میکروآلیاژی و ترمیکس، هریک از این روشها منجر به تولید میلگرد هایی با ویژگیهای منحصر به فرد میشوند که برای اهداف خاصی مناسب هستند. در ادامه، با جزئیات هر یک از این روشها آشنا خواهیم شد.
انواع روش تولید میلگرد
4 روش اصلی تولید میلگرد وجود دارد که شامل موارد زیر هستند.
1. تولید میلگرد به روش نورد گرم
نورد گرم فرآیندی است که در آن بیلتهای فولادی تا دمای بسیار بالا گرم شده و سپس از یک سری غلتک عبور میکنند تا شکل و اندازه دلخواه برای انواع میلگرد را پیدا کنند. نتیجهی این فرآیند، میلههایی با سطح مقطع یکنواخت، ولی با سطحهایی نسبتاً ناهموار میشود. بنابراین، عموماً لازم است تا فرآیندهای دیگری را هم طی کنند تا محصول نهایی که به عنوان میلگرد میشناسیم، آماده شود. به صورت کلی، روش نورد گرم را میتوان شامل ۴ مرحلهی اصلی دانست: گرمایش، نورد اولیه، نورد میانی، تکمیل نهایی. میلههای ساخته شده توسط فرآیند نورد گرم شکلپذیری و جوشپذیری خوبی دارند، با این حال، برخی ایرادات و معایب هم متوجه آنها میشود. مثلاً ممکن است دارای برخی عیبهای سطحی یا حتی ترک باشند یا اینکه میتوان به مصرف بالای انرژی توسط این فرآیند اشاره کرد.
2. تولید میلگرد به روش نورد سرد
نورد سرد یکی از فرآیندهای شکلدهی به فلز است. بر اساس این روش تولید میلگرد، فلز از چندین غلتک عبور کرده و نهایتاً شکل و ابعاد قوارههای مورد نظر را پیدا میکند. محصولات ایجاد شده با این روش عموماً سطوح صافتری خواهند داشت، استحکام بیشتری دارند و اینکه بهخوبی به بتن میچسبند. برخلاف روش نورد گرم که در آن فولاد را حرارت داده و دمای آن را بالاتر از دمای تبلور مجدد آن میرسانند، در روش نورد سرد دمای فلز کمتر از دمای تبلور مجدد است. نورد گرم باعث کاهش استقامت و سختی فلز میشود، ولی آن را انعطافپذیرتر و چکشخوارتر میکند. نورد گرم همچنین میتواند خواصی مانند چقرمگی و مقاومت در برابر خوردگی را بهبود ببخشد. با این حال، میلگردهای ساخته شده با فرآیند نورد سرد عموماً سطح صافتری دارند، قدرت بیشتری داشته و مقاومت بیشتری هم نشان میدهند. برای شناخت سایر ویژگیهای مهم و ضروری در هرکدام از این مقاطع فولادی، میتوانید مقالهی میلگرد چیست را مطالعه کنید.
3. تولید میلگرد به روش ترمکس
سومین روش تولید، ترمکس نام دارد. ترمکس QST یک فناوری جدید و نوآورانه است که توانسته تولید فولاد را کاملاً متحول کند. با توجه به سادگی، مقرون به صرفه بودن و امکان ایجاد میلهای قوی و مستحکم، این فرآیند در بسیاری از کارخانههای تولیدکننده میلگرد جای روشهای سنتی را گرفته است. اگر بخواهیم ترمکس را به شکلی بسیار خلاصه توضیح دهیم، باید گفت یک روش تولید مقاطع فولادی است که شامل فرآیند خاصی برای خنک کردن قوارهها میشود. براساس این فرآیند، یک لایه بیرونی سخت روی میلهها ایجاد شده و در حین حال ساختار متفاوتی در هسته اصلی آنها ایجاد شده و حفظ میشود. فرآیند خنک کردن میلهها بسیار شدید و در عین حال بسیار دقیق است که باعث خنک شدن لایه بیرونی آنها میشود. همانطور که میلهها در دمای محیط قرار گرفته و بیشتر سرد میشوند، تبادل حرارتی بین هستهی داغ و سطح بیرونی و خنک شدهی میله رخ میدهد که باعث ایجاد ساختار منحصر به فرد هم در هسته و هم بیرون این مقاطع فولادی می شود. این فرآیند امکان ایجاد میلگردهای با مقاومت بالا و در عین حال انعطاف پذیر را فراهم میکند که باعث میشود این محصولات در مقایسه به نمونههای سنتی، انعطاف پذیری بالا، جوش پذیری، شکل پذیری، خواص ضد خوردگی و مقاومت بیشتری در برابر زلزله داشته باشند.
4. تولید میلگرد به روش میکرو آلیاژی
از لحاظ فرآیندی، ساخت میلگرد میکروآلیاژی شباهت زیادی با نمونههای تولید شده توسط روش نورد گرم دارد. با این تفاوت عمده که در تکنیک و روش میکروآلیاژی، مقادیر کمی از عناصر آلیاژی مختلف مثل نیوبیم، وانادیم یا تیتانیوم به فولاد اضافه میشوند تا خواص بهتری پیدا کنند. این عناصر را در واقع رسوبات ریز تشکیل میدهند و مانع رشد دانههای فولاد شده و افزایش استحکام آنها را به همراه دارد. یکی دیگر از عوامل مهم در روش تولید میلگرد میکروآلیاژی، بحث سرعت سرد شدن میلهها است، چرا که این سرعت میتواند در زیر ساختار و خواص نهایی قوارههای فولادی بسیار تاثیرگذار باشد. سرعت سرد شدن سریع میتواند باعث تشکیل بینیت یا مارتنزیت شود که بیش از حد سخت و قوی هستند. از سوی دیگر، سرد شدن آهسته میتواند به تشکیل فریت یا پرلیت منجر شود که نرم و انعطاف پذیر هستند. در مجموع، مقاطع فولادی ساخته شده به روش میکروآلیاژی میتواند قدرت بیشتر، وزن کمتر، شکلپذیری و چقرمگی بهتر و انعطافپذیری و جوشپذیری بهتری داشته باشند. تمام این مزایا باعث شده قیمت میلگرد آجدار تولید شده توسط این روش بالاتر از محصولات تولید شده توسط سایر روشها باشد.
نکاتی برای حفاظت از میلگرد
محافظت از میلگرد میتواند یکی از جنبههای مهم استفاده از این فلز باشد. همانطور که میدانیم، از این محصولات فولادی عموماً در بتنریزی ساختمانها استفاده میشود و استحکام کششی فولاد را افزایش میدهد. ولی اگر این کار به درستی انجام نشود، آنها در معرض زنگزدن و خوردگی قرار خواهند داشت که منجر به کاهش توان، طول عمر و استحکام آنها خواهد شد. فرسایش و خوردگی میلگرد میتواند به خاطر تماس با رطوبت، اکسیژن، یونهای کلرید، کربناته شدن و مواد شیمیایی مهاجم باشد. بنابراین، چه هنگام انبارداری و چه هنگام استفاده، باید مراقب این موارد باشید. در مقالهی نکاتی برای نگهداری از میلگرد به صورت مفصل به این موضوع پرداختهایم و نکاتی کاربردی برای محافظت از این مقاطع فولادی را بررسی کردهایم.
بستهبندی میلگرد به چه شکل است؟
همانند تمام محصولات که توسط کارگاهها و کارخانهها بستهبندی میشوند، میلگردها هم احتیاج به بستهبندی دارند. با این حال، فرآیند و استانداردهای بسته بندی در این صنعت متفاوت است. به صورت کلی، بسته بندی میلگرد به دو صورت کلاف و بندیل انجام میشود. کلافها شامل قوارههای بلند و طولانی از این فلزات میشوند که پیچ خورده و به شکل کلاف درآمدهاند. دسته دوم مربوط به بندیل میشود که کاربرد بیشتری دارد. بندیلها در واقع کمربندیهایی از جنس ورقهای فلزی یا پلاستیکی هستند که دور میلگردها پیچیده شده و آنها را به گروههایی با تعداد و وزن مشخص تبدیل میکنند. برای مثال، یک بندیل ممکن است شامل ۱۰ میلگرد هم وزن و اندازه باشد. بسیاری بر این باور هستند که بندیلها بهترین روش برای بستهبندی این کالا هستند، چراکه امنیت بالایی داشته، هزینه آن ناچیز است، به خود میلههای آسیب نمیرساند و به حمل و نقل آنها نیز کمک میکند.
جمعبندی
میلگردها جزو اصلیترین بخشهای هر سازهی بتنی هستند و استفاده از آنها در ساختمانسازی، پلسازی، سدسازی و … کاملاً ضروری است. با این حال، کاربرد این میلههای فولادی تنها محدود به بخش ساختوساز نمیشود و صنایع و بخشهای مختلف هم از ویژگیهای مختلف آنها بهره میگیرند. مدلهای مختلف این مقاطع فولادی با استفاده از روشهای مختلفی تولید میشوند و هر روش ویژگیهای خاصی دارد. در این مقاله ۴ روش متداول برای ساخت میلگرد، یعنی نورد سرم، نورد گرم، روش ترمکس و میکروآلیاژی را به صورت مختصر بررسی کردیم. هرکدام از این روشها ویژگیهای خاصی به میلهها بخشیده و آن را متمایز میکند. برای خرید این محصول میتوانید با کارشناسان پیوان تماس بگیرید.