سنگ‌آهن ایران در افق 1420

به عقیده کارشناسان اگر برنامه‌ریزی مناسب در راستای اکتشافات منابع جدید سنگ‌آهن انجام نگیرد، کشور در آینده‌ای نزدیک برای تامین مواد اولیه باید به واردات متوسل ‌شود.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی روابط عمومی شرکت آرمان تجارت آرون(پیوان)؛ معمولا شرکت‌های معدنی وظیفه تامین پایدار مواد اولیه را در چرخه تولید عهده‌دار هستند، اما در وضعیت کنونی بیشتر تمرکز آنها بر روی تولید فولاد است و از ماهیت ابتدایی خود به شدت فاصله گرفته‌اند. طبق آخرین آمار ارائه شده، ایران با کمبود کنسانتره سنگ‌آهن به عنوان خوراک اصلی فولادسازان روبرو است که مهمترین دلیل آن نداشتن برنامه‌ریزی صحیح و در اولویت نبودن اکتشاف منابع جدید است. این در حالی است که به گفته کارشناسان میزان کنونی منابع قطعی سنگ‌آهن، نهایتا پاسخگوی نیاز صنعت فولاد طی 12 تا 13 سال آینده است و اگر اکتشافات لازم صورت نگیرد، بدون تردید در افق 1420 عملا مجبور به واردات سنگ‌آهن خواهیم شد که البته با توجه به قیمت جهانی سنگ‌آهن و نرخ دلاری واردات آن اصلا توجیه اقتصادی ندارد و در مواقعی باعث کاهش حاشیه سود و حتی متضرر شدن فولادسازان می‌شود. در کل می‌توان از دلایل اصلی چنین شرایطی، فعالیت نداشتن و عدم سرمایه‌گذاری در بخش اکتشافات منابع معدنی و ورود آنها به حوزه تولید فولاد و تکمیل زنجیره آن نام برد. در پی این اتفاقات شرکت‌های فولادسازی برای تامین مواد اولیه خود به ناچار مجبور شدند به حوزه معدن نیز وارد شوند در صورتی که انجام چنین اقداماتی در حوزه کاری فولادسازان نیست. اما مشکلات مربوط به سنگ‌آهن به همین جا ختم نمی‌شود، بلکه در عرصه زمین‌شناسی، عیار سنگ‌آهن استخراج شده کاهش و میزان گوگرد آن در حال افزایش است.

فولادسازان، انرژی را یک مزیت رقابتی قلمداد می‌کنند. بر همین اساس انتظار استمرار حمایت‌ها را در این زمینه برای خود قائل هستند که از نظر آنها  این مهم به خوبی مورد توجه قرار نگرفته است. آنها بر این باور هستند که 10 تا 15 درصد بهای تمام شده محصول به هزینه انرژی اختصاص دارد. علاوه بر افزایش بهای انرژی، محدودیت‌هایی که در تامین آن برای واحدهای صنعتی ایجاد شده، به چرخه تولید آسیب جدی وارد کرده است. فولادسازان امیدوارند با سیاست‌های حمایتی نهادهای بالادستی و یکسان سازی نرخ ارز، بتوان این افزایش قیمت انرژی را تاحدودی جبران کرد.