تفاوت لوله های گاز توکار و روکار؛ شناخت ویژگی و کابرد هر کدام
برمبنای استانداردهای تعریف شده لوله‌های گاز از جنس فولاد، مس، برنج و… تولید شده و برحسب کاربرد به شکل روکار یا توکار در سازه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. البته برای اجرای هر دو نوع این لوله‌کشی‌ها باید مجوزهای لازم را از سازمان‌های مربوطه دریافت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت لوله های گازی توکار و روکار تا انتهای این مطلب با پیوان همراه باشید. لازم به ذکر است که امکان اطلاع از قیمت لوله تست گاز نیز در وب‌سایت ما وجود دارد.
جنس لوله‌های گاز چیست؟
یکی از فاکتورهای موثر در تعیین جنس و نحوه‌ی ساخت لوله‌های گاز، کاربرد آن‌ها است. همانطور که در ابتدای مطلب به آن اشاره کردیم این لوله‌ها برمبنای استانداردهای مشخص شده معمولاً از برنج، مس، فولاد و پلی‌اتیلن و به‌صورت درزدار یا بدون درز تولید می‌شوند. در بین متریال‌های مختلف لوله‌ی فولادی گالوانیزه به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی، ضربه و رطوبت بیشتر از سایرین مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لوله فنس گالوانیزه کلیک کنید.
استاندارد لوله‌کشی گاز
روش‌های لوله‌کشی گاز به دو دسته‌ی کلی روکار و توکار تقسیم می‌شوند. در حال حاضر لوله‌های گاز روکار براساس استاندارد ISIRI 3360 و لوله‌های گاز توکار نیز برمبنای استاندارد API 5L و ISIRI 3574 تولید شده و در اختیار مشتریان قرار می‌گیرند. آشنایی با سایر تفاوت لوله های گازی توکار و روکار به منظور انتخاب روش مناسب از اهمیت فراوانی برخوردار است.
بیشتر بخوانید: کاربرد لوله داربستی
لوله گاز توکار و نکات ضروری در زمان استفاده از آن
لوله توکار، لوله‌ای است که در برابر ضربات ناگهانی، رطوبت و فرسایش مقاوم بوده و معمولاً در پروژه‌های بزرگ کاربرد دارد. اجرای لوله گاز به‌صورت توکار با برطرف کردن موانع و برداشتن دریچه‌ها انجام می‌شود. در حقیقت توجه به نکات زیر در زمان استفاده از لوله گاز توکار ضروری است:
۱. باید از اتصالات فولادی بدون درز جوش استفاده کنید.
۲. فاصله لوله گاز توکار از سایر تأسیسات و کابل‌های برق در کانال‌های افقی یا عمودی باید حداقل ۱۰ سانتی‌متر باشد.
۳. در کانال حاوی لوله گاز و سایر تأسیسات نباید از ماسه خشک استفاده کنید؛ چرا که مانع رسیدن هوای آزاد به تأسیسات و تهویه‌ی صحیح آن‌ها می‌شود.
۴. در صورت نبود سایر لوله‌های تأسیساتی در اطراف لوله گاز می‌توان بعد از عایق‌کاری از ماسه خشک برای پرکردن لوله افقی مستقل استفاده کرد.
۵. لوله گاز نباید از بین دهانه چاه آب و فاضلاب عبور کند.
۶. اتصالات موجود باید با استفاده از روش جوشکاری برق جوش داده شوند.
۷. لوله‌های گاز توکار موجود در زیر پارکینگ یا مسیر عبور خودرو باید با استفاده از ماسه خشک یا غلاف فلزی در برابر ارتعاشات محافظت شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع لوله سیاه درزدار کلیک کنید.
برای عایق‌کاری لوله گاز توکار می‌توانید از پرایمر و نوار آن استفاده کنید. برای این منظور ابتدا سطح لوله‌های گاز از تمامی آلودگی‌های موجود از قبیل چربی و زنگ پاک شده و بعد از آن پرایمر بر روی آن‌ها زده می‌شود. در نهایت بعد از خشک‌شدن پرایمر فرآیند نوارپیچی انجام شده و عایق‌کاری به اتمام می‌رسد.
لوله گاز روکار و نکات ضروری در زمان استفاده از آن
لوله روکار در مقایسه با نوع توکار آسیب‌پذیرتر بوده و در مواردی مانند انشعابات داخل ساختمان یا لوله‌کشی‌های درون شهری که امکان برداشتن سطوح وجود نداشته باشد، استفاده می‌شود. این روش لوله‌کشی برای مسافت‌های طولانی کاربردی نیست و به دلیل حساسیت بالا نصب آن در کنار دیوار یا گوشه‌های سازه انجام می‌شود. در زمان اجرای لوله گاز روکار توجه به نکات زیر ضروری است:
۱. برای حفاظت از لوله‌های گاز روکار می‌توانید آن‌ها را رنگ کنید. برای این منظور باید ابتدا لوله را تحت تاثیر فرآیندهای چربی‌زدایی، زنگ‌زدایی و استفاده از ضدزنگ قرار داده و بعد از آن از رنگ‌های روشن استفاده کنید.
۲. از انواع لوله جوشی درز مستقیم یا لوله درز سبک گالوانیزه برای لوله‌کشی روکار استفاده می‌شود.
۳. ارتفاع لوله روکار باید حداقل ۱۸۰ سانتی‌متر باشد و به‌وسیله‌ی غلاف فلزی دو سایز بالاتر حفاظت شود.
۴. حداقل فاصله لوله از کف موتورخانه باید ۵ سانتی‌متر باشد.
۵. لوله‌ها با استفاده از بست به دیوار متصل و ثابت می‌شوند.
۶. تولید لوله گاز روکار تا قطر ۲ اینچ به شکل جوشی و دنده‌ای و بیشتر از این مقدار با استفاده از جوشکاری برق انجام می‌شود.
۷. امکان استفاده از لوله سبز و سفید پلیمری برای گازکشی وجود ندارد.
۸. فاصله‌ی حداقل ۵ سانتی‌متری را از لوله آب، سیم برق روکار، کلید و پریز رعایت کنید؛ در غیراینصورت لوله گاز باید عایق‌بندی شود.
۹. از عبور لوله گاز روکار از محل‌های مرطوب جلوگیری کرده و در غیراینصورت آن را عایق‌بندی کنید.
تفاوت لوله های گازی توکار و روکار
با توجه به موارد فوق مجموع تفاوت لوله های گازی توکار و روکار را می‌توان به‌صورت زیر خلاصه کرد:
- لوله گازی توکار در مقایسه با لوله روکار سایز و ابعاد بیشتری دارد.
- از دیگر تفاوت لوله های گازی توکار و روکار می‌توان به هزینه‌ی پایین‌تر لوله‌های روکار اشاره کرد.
- لوله گازی توکار برای پروژه‌های بزرگ و لوله گازی روکار برای پروژه‌های کوچک از قبیل ساختمان مناسب است.
- عایق‌کاری لوله روکار مراحل مختلفی دارد؛ اما در لوله توکار مقاومت محصول با رنگ‌کردن افزایش می‌یابد.
- لوله‌های روکار در مقایسه با لوله‌های توکار آسیب‌پذیرتر هستند.
- تعمیر تجهیزات لوله‌کشی روکار به راحتی انجام می‌شود.
نحوه‌ی جوشکاری لوله گاز
از دیگر تفاوت لوله های گازی توکار و روکار می‌توان به روش جوشکاری آن‌ها اشاره کرد. در لوله‌کشی توکار برای جوش‌دادن از روش جوشکاری برق با دینام جوش برق استفاده می‌شود. در مجموع پیش از اجرای جوشکاری باید لبه‌ها و اتصالات را از شر تمام آلودگی‌های ممکن پاک کرده و در زمان جوش لب‌به‌لب باید به ضخامت لوله و اتصال توجه کنید. در صورتی که ضخامت اتصالات از ۳ میلی‌متر کمتر بود، تیزی لبه‌ها را با دستگاه مخصوص تنظیم کنید.
سخن آخر
در این مقاله به بررسی تفاوت لوله های گازی توکار و روکار پرداختیم و متوجه شدیم که هرکدام از آن‌ها کاربرد خاص خود را دارند. قیمت لوله گاز هم با توجه به نوع و کاربرد آن متفاوت بوده و تحت تاثیر عوامل مختلف همانند تغییرات نرخ دلار، قیمت مواد اولیه و میزان عرضه و تقاضا دستخوش تغییر می‌شود. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لوله گاز روکار و توکار و اطلاع از قیمت روز انواع لوله گاز از طریق شماره ۴۵۱۷۱ با کارشناسان پیوان تماس بگیرید.
نظرات